Claudia

de Graaf

Previous Next
  • Nieuws
  • Wie ben ik?
  • Media
    • Foto’s
      • Beaumonde Shoot
      • Supermodel Shoot
      • Supermodel de Musical
      • Saturday Night Fever
      • Miss Saigon
      • On Stage !
      • Van Alles !
    • Video
  • Pers
    • Claudia de Graaf sings Linda Ronstadt
    • Rabobank Cultuurprijs 2009
    • Musicals
      • Supermodel de Musical ’09
      • Saturday Night Fever ’01-’03
      • Miss Saigon ’98
    • East meets West
    • De Bladen
    • Oud !
  • Live
  • Contact | Presskit
  • Album cover
    Previous Play Pause Next
    Loading audio... Please wait while albums and tracks are being loaded..
    Update Required To Play Media Update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

0 Gefeliciteerd en gecondoleerd in 1 zin….

  • 11/20/15
  • claudiadegraaf
  • · Uncategorized

 

Nooit gedacht die zin te horen, zoveel emoties tegelijk en waar moet je met al dat gevoel naar toe….
2011 was het mooiste jaar van mijn leven, mijn dochtertje werd in januari geboren en wat heb ik van haar genoten, elke seconde, elke minuut en de tijd vliegt. Ze zeggen het en het is waar! Ineens is ze een bijdehante dame die elke dag naar school gaat.
En ik wist het al heel snel, ik wilde heel graag een broertje of zusje voor haar, het idee haar alleen achter te moeten laten gezien wij al iets ouder zijn houdt me bezig…
Mijn partner, Marc, stond helaas niet te springen, we zijn klein behuisd en hebben een doenig leven, maar mijn wens was zo groot.
En ineens was iedereen om mij heen zwanger, de 3 vrouwen die het dichts bij me staan, mijn 2 schoonzussen en mijn beste vriendin. Waarvan 2 zelfs dezelfde uitrekendatum hadden! En ik had het er zo vreselijk moeilijk mee. Ik wilde zo ontzettend graag een klein babytje in m’n armen, oh wat vond ik die babytijd geweldig…..misschien voelde ik allang aan wat er ging komen.
Totdat het bij mijn beste vriendin mis ging. Het kindje was erg ziek en de zwangerschap moest worden afgebroken met 23 weken, wat een hel…en wat een verdriet en wat heftig om dit zo van dichtbij mee te maken. Je kan je inleven, maar je kan je absoluut niet voorstellen wat een verdriet dit geeft voor moeder en vader, totdat je het zelf meemaakt…
Ondertussen zijn de andere 2 meisjes in gelukkig goeie gezondheid geboren.
En toen was Marc ineens om! Wat was ik supergelukkig!! Ik ben immers al boven de 40 en voel een enorme tijdsdruk, maar ik kon mijn geluk niet op!
En ja hoor, het was raak! Waren we echt gezegend met nog een kleine spruit? Maar alles voelde anders, ik was niet zo ubergelukkig als tijdens de zwangerschap van mijn dochtertje….was zelfs erg down en negatief met vlagen en groeide veel minder snel, iedere zwangerschap is anders zeggen ze dan.  Maar ja, boven de 40 is de kans op een miskraam 1 op 3. Dat dwaalde in mijn achterhoofd. En probeerde het positief te zien en ver weg te stoppen.
Ik wilde heel graag een echo met 8 weken, om mezelf gerust te stellen, maar er was geen plek. Ik ben iemand die meteen uitgebreid aan de fruitsmoothies gaat en al het slechte laat staan, dus dat zal het wel zijn.
Maar nee, mijn angst en voorgevoel werd de werkelijkheid, ik kreeg krampen met 10 weken. In het weekend, 2 dagen lang, weeïge pijn dat uitstraalde naar mijn bovenbenen. Dit is niet goed zei ik….maandag meteen gebeld.
We konden terecht voor een echo en ik was zo ontzettend nerveus…’Mmmmmm’…zei de echo mevrouw…’Een vruchtzakje, maar hij is leeg….’.
Wat???? Leeg??? Geen baby??? Een windei noemen ze dat…wat een vreselijke naam!!
Maar ik was 10 weken zwanger, met alles erop en eraan, ok, kleinere buik dan bij de zwangerschap van mijn dochtertje, maar ik groeide toen ook wel heel erg snel. Alles verder groeide aardig moet ik zeggen. Ik kon het niet begrijpen. Wat kan je lichaam je dan voor de gek houden. Alles was gewoon doorgegroeid, maar het babytje was heel vroeg al gestopt met groeien. In mijn hoofd was ik al 10 weken en heb gepraat met de baby en alles bijgehouden in een boekje. Mijn lichaam was ook 10 weken zwanger, maar helemaal voor niets. Wat een verdriet…
Naar het ziekenhuis met 14 weken pas!! Curettage…hoe vreselijk ik dat ook vond, maar het was het beste. Ik weet ondertussen hoe mijn lichaam werkt en ik zeg altijd, ‘ ik houdt graag vast, letterlijk en figuurlijk’ en dat bleek ook te kloppen. Dit had nooit uit zichzelf uit mijn lichaam gegaan volgens de arts.
En dan moet je het verwerken…alles wat we met mijn vriendin hadden meegemaakt en nu dit.
Wat was ik verdrietig…en later ronduit depressief. Maar je hebt een klein prinsesje lopen, ik dank God, mag hij bestaan of wie dan ook daarboven dat zij in mijn leven is mogen komen. Je moet door…voor haar en mijn lieve partner.
De maanden verstrijken…we gaan het weer proberen. Inmiddels al 41 en ik begin het aardig benauwd te krijgen. Zou het nog lukken?
En ja hoor, het duurde iets langer dan voorheen, maar er kwam toch een voorzichtig dun streepje naast de andere streep. Zou het dan echt? Het rare is dat je geen gat meer in de lucht springt, alles is anders en je bent veel behoudender, wat eigenlijk zo jammer is, want dit blijft toch het grootste wonder van de wereld.
Ok, laten we het rustig aan doen, we zijn pas blij na 12 weken, maar oh, wat duren die weken dan lang zeg!
Na 6 weken begon het weer, weer die pijn….nee toch?? Ik zei, ‘kan me niet schelen wat ze zeggen, ik wil een echo en weten of er echt een kindje is’.  De pijn stopte gelukkig na 1 dag en met 6 en halve week kregen we een echo om mij gerust te stellen.
Zelf hield ik alles precies bij en kwam op een uitgerekende datum van 24 april.
Ok, een vruchtzakje, ja, aanwezig…. kindje….mmmmm….ben je niet 4 weken? Mijn hemel zeg, ik weet dondersgoed hoe ver ik ben! Ik schrijf alles op en weet helemaal wanneer we het precies gedaan hebben! Dit meen je toch niet? Die echo mevrouw zei dat het wel mogelijk is dat een bevrucht eitje een week rond zwemt. De wonderen zijn de wereld nog niet uit zei ze. Je zal wel rond week 5 zitten, dus volgende week moeten we sowieso het hartje zien kloppen.
Ok, weer een week wachten dus, in de stress, ik googelen over rondzwemmen van het eitje, tja, je moet wat tenslotte. Je hele leven draait hierom, niets is verder eigenlijk nog belangrijk.
Een week later, Jaaaaaaaa!!!!!!!!! Een kloppend hartje!!!! Het is niet waar!! Wat een wonder en we konden het bijna niet geloven! Wat waren we super blij zeg! Alles ok, het kindje had de juiste maten voor 6,2 weken. Pfffff, wat een opluchting! Wij saampjes stiekem gevierd met thee en heerlijke lekkernijen in een restaurantje, het kleine glaasje met drank netjes doorgeschoven :-).
Toch is het raar, een week rond zwemmen voor de innesteling. Maar goed, het klopt, er is leven in mijn buik en ik was de gelukkigste vrouw op aarde.
Die week daarna kregen we gelukkig weer een echo, maar nu bij onze verloskundige.
‘Je bent 8,1 week of 8,4 met de andere computerberekening’. Huh???
Ja! Dat klopt precies met hoe ik het vanaf het begin al had uitgerekend!!! Ik ben niet gek! Zie je wel! Maar hoe kan dat nou weer?
Tja, zo vroeg meten is ook best wel gevaarlijk, het is dan ook zo klein. Dus daar legde we ons bij neer, het hartje klopte immers nog steeds in een mooi ritme en we zagen duidelijk een mooi kindje liggen en het bewoog.
Na 2 weken weer een echo met 10 weken en ja hoor, alles nog steeds mooi in de curve, laten we het op 10,1 week houden en dan is 27 april DE dag. Wij allebei, neeeeeee, niet op koningsdag hoor, dat vinden we zo zielig, dus ok, laten we 26 april aanhouden.
Voorzichtig gingen we het mensen vertellen, we konden niet anders, want ik groeide enorm! Net als bij mijn dochtertje, precies hetzelfde! Zelfde kwaaltjes en pijntjes, maar in plaats van hartige trek, had ik enorme trek in zoet en vooral in veel chocola! Wat grappig.
Volgende stap, ja, de neklpooimeting. Met de leeftijd van 41 leek ons dat wel erg verstandig. Verwacht wel een slechtere uitkomst i.v.m. je leeftijd zei onze verloskundige.
We hadden sowieso de keuse voor de nekplooimeting ook al gemaakt bij ons dochtertje. Redenen daarvoor noem ik niet op, dat wakkert zo enorm veel discussie aan. We willen gewoon weten of ons kindje tot nu toe goed gaat en gezond is, daarbij kan je weer even heerlijk uitgebreid naar hem of haar kijken wat je het liefst de hele dag zou willen doen :-).
Daar zaten we dan, te wachten in de gang, verliefd, gelukkig en met een mooie buik en het zweet bekruipt me nu ik dit schrijf weer opnieuw. Een band om mijn borst en trillende handen, want dit moment vergeet ik nooit meer en beleef ik bijna elke avond voor het slapen gaan weer opnieuw.
Gel op mijn buik, echo-apparaat aan. Mijn lief staat klaar om te filmen en de echo mevrouw zegt, ‘Wacht maar even….’.
Stilte….’Het is niet goed, een nekplooi van 7,4 mm…’.
Deze woorden herhalen zich steeds in mijn hoofd, 7,4 mm….boven de 7 mm. Ik was meteen volledig overstuur. Zoals ik ben had ik van te voren alles gelezen en wist dat de nekplooi onder de 3mm moest blijven. Volledig overstuur was ik, huilen, huilen, huilen…rustig keek ze verder. Er was nog meer aan de hand. De darmpjes zijn niet terug gezakt in de buikholte, maar zijn er nog buiten…waarschijnlijk ook een navelbreukje en we twijfelen over 1 beentje.
Bam, bam, bam, 3 knockout slagen boven op je hoofd. Volledig verdoofd en vol ongeloof horen we dit aan. Nee, niet weer, dat kan toch niet? Na alles wat er de laatste tijd allemaal is gebeurd, gaat het weer mis? Nee, dit geloof ik niet. Wat hebben we fout gedaan, waarom??? Zijn we zulke slechte mensen? Is dit een straf? Waarvoor??
Waarom, waarom, waarom….dit gaat allemaal door je hoofd, voor mijn gevoel in 1 seconde, elke seconde van de komende weken.
Toen ging alles in een hele nare rollercoaster…er kwam een gespecialiseerde arts bij. Ook zij bekeek ook alles en heeft meteen alles in gang gezet. Een vlokkentest. Naar het VU in Amsterdam, met spoed. Vandaag nog? Ja, vandaag.
Daar reden we, stil, huilend, vloekend omdat alles moeilijk gaat met parkeren, waarheen, wat gaat er gebeuren, we zijn er…
Huilend aan de balie, niemand weet natuurlijk waarom, maar kreeg toch een kopje koffie.
En daar liggen we weer, ik hou mijn handen op mijn buik….mijn baby, wat is er met je, wat gaan ze doen, voel je er iets van.
Ik onderga alles rustig, dit moet, we willen weten waar we aan toe zijn en hoe ons kindje er aan toe is. Ze kijken even met de echo, maar gaan gauw over op de test zelf.
Later vertellen ze wat vanaf nu gaat gebeuren, we moeten wachten op de uitslag, die duurt 2 a 3 werkdagen. We moeten samen bloed prikken ivm chromosomen…
Deze komende dagen waren de hel, er zat een weekend tussen en ik weet eerlijk gezegd niet meer hoe we deze dagen door zijn gekomen. We hebben veel gelezen over eventuele uitslagen, het niet sluitende buikje en zoveel meer.
De veel te dikke nekplooi en het open buikje maakte het zeer waarschijnlijk dat het trimosie 18 zou hebben. Alles leed daartoe en ben ervan overtuigd dat ze dat in de ziekenhuizen ook dachten en daarom in het VU snel overgingen op de vlokkentest en niet nog uitgebreid keken naar de echo.
Deze dagen zijn voor onze dochter ook niet leuk geweest. Hoe we onze best ook deden, het verdriet en de spanning moet ze hebben gevoeld. Kinderen voelen alles en zijn net een spiegel.
Voor haar was het ook nog eens vakantie, dus we moesten wat verzinnen.
Omdat ik al zo flink gegroeid was en niet kon blijven zeggen dat ik naar de wc moest voor een grote boodschap, hebben we het haar al verteld dat ze een broertje of zusje zou krijgen, dat wil ze namelijk enorm graag. De miskraam van een paar maanden terug had ze het nooit meer over, maar alles leek voor haar nu zoveel duidelijker. Ze gaf kusjes op mijn buik, maakte tekeningen voor de baby en ze was zo ontzettend blij.
Dus als ze vroeg waarom we zo verdrietig waren zeiden we dat de baby in mama’s buik ziek was….verder niets, want we wisten immers nog niets.
Maandag, de telefoon ging. Met trillende handen nam ik op.
Geen chromosoom afwijking. Huh? Geen?? Marc werd boos, niet omdat hij echt boos was, maar omdat hij ons het nare traject in zag gaan van onduidelijkheid en afwachten, gepaard met veel verdriet, want wat nu? De dokter aan de lijn begreep onze reactie absoluut niet…’We zien u weer over 3 weken, dan kunnen we meer op de echo zien wat er aan de hand is’.
Over 3 weken??? Zo op deze manier met al die onzekerheid 3 weken wachten?? Ammenooitniet, wil je ons ook ziek hebben ofzo?? Dat zeiden we natuurlijk niet en het was eigenlijk goed nieuws, maar er was zoveel meer aan de hand dan alleen een dikke nekplooi, we gaan absoluut niet 3 weken wachten!
Dus meteen gebeld naar ons eigen ziekenhuis. We hadden nog een bel afspraak staan de volgende dag, dus die konden we dan afwachten en het er met haar over hebben.
Maar de tijd dringt en we willen duidelijkheid. Ondertussen was ik al op mijn oude gewicht van voor de zwangerschap en dit is gewoon niet goed voor ons en onze dochter. De volgende ochtend toch meteen gebeld en het verhaal uitgelegd. Gelukkig snapte ze het meteen en er werd actie ondernomen, we konden dezelfde dag nog terecht voor een uitgebreide spoedecho tussendoor. Wat ontzettend fijn en wat werden we lief geholpen.
De gynaecoloog die ons hielp was super, kan niet anders zeggen. We vertelde hem het hele verhaal en zeiden dat we duidelijkheid willen, hoe erg de waarheid ook is.
Hij bekeek alles rustig en vertelde heel duidelijk precies wat hij zag.
Hij was redelijk snel overtuigd van het feit dat ons lieve kindje wat nog steeds goed bewoog met een mooi kloppend hartje de afwijking ‘Body Stalk’ heeft. Dat betekent dat er in het begin van de zwangerschap iets mis is gegaan met het binnenste vruchtvlies en dat er het 1 en ander buiten het vlies leeft en in ons geval de ingewanden en waarschijnlijk ook een beentje, want dat was onvindbaar. De woorden ‘sterk geadviseerd tot afbreken van de zwangerschap’ vielen.
Dat kleine zinnetje had zowel een opluchtende als groot verdrietige uitwerking. Want waar leg je de grens als dat niet gezegd zou zijn, in hoeverre besluit je over het leven van je eigen kindje als het daadwerkelijk een leven vol pijn en verdriet gaat krijgen, of niet eens overleefd. In ons geval was van overleven geen optie, er was geen mogelijkheid tot opereren en hij of zij zou of overlijden in mijn buik of meteen na de bevalling.
Dus mijn grote vraag was, wanneer krijgt een kindje pijn. Daar zijn de meningen nog over verdeeld. Maar in week 14 ( want daar zaten we inmiddels in) is daar nog geen sprake van.
Dan is er nog sprake van 1 keuze, wanneer wil je bevallen? Bevallen, bevallen, oh mijn hemel wat vreselijk en hoe gebroken was mijn hart, dat ik dit moest doen….
De bevalling duurde 24 uur…ik kon geen afscheid nemen, ik wilde mijn babytje bij me houden. Het babytje waar ik al jaren naar verlang en nu op moet geven. Uiteindelijk moest ik wel, we hielden ons groot tot dat moment en maakte zelfs grapjes af en toe, overleven noemen ze dat…in een ‘gaan’ modus….we redden dit. We zijn sterk, we houden van elkaar en oh, wat een topliefde heb ik gevonden! We hebben dit samen super gedaan, maar Marc mocht geen seconde van mijn zijde en dat deed hij ook niet. Onze dochter had gelukkig nog een leuke vakantie bij opa en oma en haar neefje waar ze zo gek van is, dus dat was een grote geruststelling.
En toen was hij daar, ja, een hij….ons zoontje, wat waren we daar stuk van, maar ook zo super trots! Met 10 mooie vingertjes en 10 , jaaaaaa, 10 mooie teentjes, want er waren wel 2 beentjes. Maar ons manneke was heel duidelijk erg ziek, maar wat was hij mooi!
We hebben hem nog een nachtje bij ons gehouden en de volgende avond, de avond voor mijn 42ste verjaardag, begraven, samen, heel mooi, met tekeningen en een mini knuffeltje van ons dochtertje in zijn mooie mini hartjes begrafenis doosje. Een autootje om mee te spelen en veel, heeeeeeel veel liefde. Ik wou dat ik al mijn liefde in dat doosje had kunnen stoppen, zodat hij er altijd wat van kan pakken als hij het nodig heeft, waar hij nu dan ook mag zijn.
Wat hadden we je graag in ons leven gehad! We zijn in en in verdrietig.
 We houden van je en zullen je nooit vergeten….onze lieve, lieve zoon.

 

2 Muzikanten gezocht!!

  • 08/12/13
  • claudiadegraaf
  • · Uncategorized

My fellow rockers!

It’s time…..ik ga EINDELIJK mijn eigen rockband beginnen.
Te lang geleefd naar commerciële gedachten vanwege geld en leeftijd. Nu is het tijd om te doen waar ik ECHT HELEMAAL van uit m’n plaat ga.
Voorwaarde is wel dat het een te gekke, goede, ‘uit je dak gaan’ band wordt.
Repeteren dus (in Alkmaar); Eager, enthousiast zijn en zaken goed voorbereiden wordt meer gewaardeerd dan varen op talent alleen.
Hou je van o.a. ‘Audioslave’, ‘Led Zeppelin’, ‘ACDC’, maar ook new stuff zoals b.v. ‘Halestorm’ (dus GEEN ‘Hedonism’, ‘Girl’ en de overige doorsnee wat al zovele rockbandjes doen) en lijkt het je te gek? Mail me dan op info@claudiadegraaf.com.
Vertel iets over je achtergrond en voeg links naar website en eventuele youtube filmpjes toe.
Ken je me al en/of weet je iemand die hier perfect voor is, whatsapp me dan!

:-)!

Claudia

1 Vrijdag 5 april zingen in de Grote Kerk, Alkmaar!

  • 04/04/13
  • claudiadegraaf
  • · Live · The Voice of Holland

Hallo allemaal!

Aanstaande vrijdag zing ik 20 minuutjes op het openingsgala van Alkmaar Fashion Days!!
Heerlijk in mijn eigen stadje tussen mooie, in gala gestoken, feestgangers en fashion liefhebbers!
Natuurlijk doe ik alle nummers die ik in The Voice of Holland heb gezongen en een aantal die ik zou gaan zingen als ik langer door was gegaan.
Natuurlijk draait dat hele weekend om mode en ik ga nu eindelijk de jurk dragen die ik gemaakt heb voor mijn optreden in The Voice, maar helaas niet aan mocht.
Ben je benieuwd??
Kom gezellig langs en steun daarmee ook nog WARCHILD !!!
En bij aanschaf van een toegangskaart krijg je ook nog een cadeaubon a € 25,– van Dolly’s
Collection!
Voor meer informatie check www.alkmaarfashiondays.nl

Kom gezellig!!!!

X Clau

0 Nieuwe YouTube video!!

  • 03/01/13
  • claudiadegraaf
  • · Musical · Team Nick en Simon · The Voice of Holland · You Tube filmpjes

Hallo allemaal!

Hij is af!! Yeeeeaaaahhhh!!
We zijn hard bezig geweest in onze studio en hier is het resultaat!

I Miss The Misery – Claudia de Graaf (acoustic Halestorm cover)

Ik was al een tijdje op zoek naar een te gekke rock song en hier kon ik niet omheen, deze wilde ik zoooooo graag doen. Lees het verhaaltje op You Tube hoe we bij deze versie zijn gekomen. Natuurlijk gaan we ook aan de slag met eigen werk, maar dan moeten jullie nog even geduld hebben 🙂

Graag wil ik er nog een te gekke clip bij maken, ideeën? Let me know!

En laat weten wat je vindt! Wees gewaarschuwd! Het is ontzettende rock in een acoustische versie!!

Love, Claudia

0 A.s. vrijdag 25 januari zing ik in Venlo!

  • 01/23/13
  • claudiadegraaf
  • · Live · Uncategorized

;

Hallo allemaal!!

Aanstaande vrijdag de 25ste zing ik samen met o.a. mijn oude battle-partner van The Voice, Kristel in Venlo! Voor mij een wereldreis;-), maar heb er ontzettende zin in! Woon je in de buurt? Kom dan gezellig naar de Oude Markt 8 in Venlo vanaf 21.00!

“Krystel & friends”! Whoehoe!!


HELAAS HEB IK VANAVOND VANWEGE DE GRIEP MOETEN CANCELEN….

2 Bijna 2013!!!

  • 12/24/12
  • claudiadegraaf
  • · Uncategorized

Hiermee wil ik iedereen een hele fijne, gezellige kerst wensen
en natuurlijk een te gek, geweldig, gelukkig en gezond 2013!!

Love, that’s what it’s all about!
Vandaar de keuze om ‘The Power Of Love’ van Frankie Goes To Hollywood op te nemen.
Speciaal voor het liefste meisje op de wereld, te zien aan het einde van het nummer.
Mijn dochter…

http://www.youtube.com/watch?v=T_LpOjS_YOA&feature=youtu.be

Dikke knuffel!
Claudia

1 Alweer bijna een jaar voorbij…en wat voor jaar!

  • 12/20/12
  • claudiadegraaf
  • · Uncategorized

Jaaaaa, daar ben ik weer!!

Wat een heftige tijd was dit zeg, eigenlijk heftig jaar! Leona is The Voice of Holland!! Yeaaaahhh…Geweldig!! Ben hier heel erg blij om!!  Harde werkster, veel ervaring, strot van hier tot Tokyo! Grappig, in een interview zei ik nog dat ik haar als winnaar zag, maar Johannes als gevaar! Voor het eerst in mijn leven zat ik juist!
Ik heb een collage gemaakt van de finale avond/feest, was een te gekke avond die ik zo gezellig heb kunnen afsluiten met de lieve Anja Dalhuizen! Met haar ben ik in het hotel blijven slapen om alles op een top manier af te ronden!

Nu dat The Voice of Holland voorbij is, wordt het nu tijd om vooruit te kijken. Best moeilijk gezien de crisis en de concurrentie. Het management van The Voice wil niet met mij verder, dus ik ben nu zelf heel hard aan het werk.

Voor optredens kan je mijn presskit downloaden en doorsturen, natuurlijk is er altijd meer informatie op deze site en kan je mij mailen voor meer informatie.

Presskit Claudia de Graaf

Naast de presskit, wat voornamelijk gebaseerd is op solo optredens van 30 minuten, ben ik bezig een geweldige, heerlijke, ruige rockband. Gewoon omdat ik het heerlijk vind om te doen.
Denk aan Journey, Survivor, Skunk Anansie en Led Zeppelin. Voor meer informatie kan je mij altijd mailen op info.claudiadegraaf.com.

Als ik jullie niet meer spreek voor de kerst, heeeeeeerlijke gezellige en fijne dagen!! Geniet ervan en geniet van de mensen die belangrijk voor je zijn en waar je van houdt….wie dan ook….that’s most important!!

xxx

 

 

31 Het is voorbij…

  • 11/26/12
  • claudiadegraaf
  • · Uncategorized

Lieve allemaal,

Eigenlijk weet ik niet precies waar te beginnen.
Ik ben nog steeds een beetje in shock.
Je weet bij deelname aan het programma dat het kan gebeuren en ik heb nooit gedacht dat ik zou gaan winnen, maar toch is het heftig als je niet door bent.
Het programma The Voice of Holland is zo ontzettend slim gemaakt en ik heb er ook altijd met veel plezier naar gekeken en ik wist van te voren waar ik in zou stappen.
Het is televisie en een zoektocht naar de beste stem door middel van een talentenjacht op tv. Dat kan betekenen dat niet altijd de beste stem overblijft maar degene met de meesten stemmen.
Ik wist dit van tevoren, maar ik had niet veel te verliezen.

Na al een mooie carrière van 20 jaar met hoofdrollen in musicals, tours door de wereld en zelfs in Ahoy te hebben gestaan zat ik nu na de geboorte van mijn dochter op de bank zonder veel optredens en dat zat mij niet lekker…was dit het dan?
Toen mijn beste vriendin mij opgaf voor The Voice heb ik goed nagedacht. Zal ik voor de laatste keer proberen bekendheid te krijgen en daardoor misschien weer meer optredens?
Ik dacht ‘Why not?!’ Ik had wel zin in een uitdaging …

Het was te gek om mee te maken, hoe verder je komt hoe groter de hoop wordt om WEER verder te komen. Toen ik andere teams zag en al dat geweldige talent, was ik blij dat ik in team Nick en Simon zat. En langzaam bekroop me het gevoel dat ik misschien wel eens ver zou kunnen komen.

Toen ik in de liveshows ‘Beautiful Goodbye’ mocht zingen was ik echt zooooo ongelofelijk blij! Helemaal toen ik heel veel berichten kreeg dat ik zoveel mensen had geraakt en geëmotioneerd. Daar draait het tenslotte toch om? Ook het commentaar van Roel deed me erg goed!

Ik was daarvoor niet echt heel erg in beeld. Absoluut geen favoriet, had nog geen real life gehad of optredens bij 538, maar na dat nummer draaide alles ineens om.
The real life stond op de stoep, bij Life 4 You zagen ze mij als favoriet van team Nick en Simon. Ik dacht ‘Yes!’
Eindelijk aandacht, want ik wilde er echt alles uit halen! In mijn leven was het vaak net niet en dus geen bekendheid bij het grote publiek, dat betekent ook minder of minder betaalde optredens, misschien dat het nu wel kon lukken. Een grootser programma dan The Voice bestaat er niet. Ik ben tenslotte al 39 en dit zal wel eens mijn laatste kans kunnen zijn.

Maar toen stopte mijn stem er mee. Zaterdag en zondag na mijn eerste lifeshow was ie volledig verdwenen. Ik raakte erg in de stress, mijn hemel niet nu!! Ik wil er niet uitvliegen omdat ik zo slecht zing vanwege een verkoudheidje die ik echt nooooooit heb.
Bij de K.N.O arts bleek dat mijn stembanden ok waren, alleen wat verdikt. Nou, met dat bijltje heb ik vaker gehakt dus was ik al een stuk rustiger.

Maar deze hele week was toch alles anders, het leek wel of ik het al voelde.
De repetities waren niet geweldig en was bezorgd daarom. Toch weet ik dat ik altijd alles geef op het podium en dat niemand iets zou merken van mijn onzekerheid en dat ik zou gaan knallen.
Nou knallen heb ik gedaan! En dat met een ontzettend moeilijk, erg hoog nummer. Ik ben nooit echt helemaal tevreden, maar met die hele week ervoor qua stemshit was ik toch wel een beetje trots op mezelf dat ik er die hoge fis uit wist te belten.

En ja, toen kwamen de punten en de rest weten jullie.

Ik had zoooooo enorm graag nog door willen gaan. Workshop van een bekend iemand krijgen of misschien zelfs wel een duet zingen (ik ben zo iemand die de grote hit van de bekende artiest al gaat instuderen voordat ik weet ‘wie’ met de artiest gaat zingen, ja, you’ll never know), bij 538 zingen, Heineken Music Hall, een Itunes hit hebben, NOG meer swarovski om…enz enz…(als het klopt wat de finalisten aankrijgen, dan kijk ik niet…anders ga ik huilen).

Ik heb echt zo ONGELOFELIJK veel lieve reacties gehad via twitter, facebook, mail, sms, whatsapp enz. En het algehele gevoel in de berichten was vol onbegrip en teleurstelling.
‘Onterecht’ is echt door bijna iedereen gezegd, ‘beste van de 4 eruit’, ‘het programma heet toch The Voice en niet The Vote’…maar ja, er is niets aan te doen.
Ook veel de opmerking gehoord over smsjes die niet aankwamen en de negatieve cijfers van Trijntje. Tja, wat kan ik daar over zeggen? Een veel hoger cijfer geven aan anderen die bijna het gehele nummer vals zongen maakt de geloofwaardigheid van haar minder.
Pech voor mij, luck voor hen. (Maar heb Angela Groothuizen wel een beetje gemist.)

Maar echt enorm veel mensen hebben gestemd voor me. Ongelofelijk dat zovelen mij steunden en in mij geloofde. Uit alle kanten van het land, mensen die ik goed ken, mensen die ik helemaal niet ken, familie die wel 80 keer hebben gestemd achter elkaar, buren, stadsgenoten, oude collega’s, vrienden die andere vrienden weer opdroegen te gaan stemmen. Ik hoor de gekste dingen, echt ongelofelijk!!
Vrienden die de flyers hebben geregeld, de shirts met mijn gezicht erop, het spandoek alles alles alles….ik wist echt niet dat zoveel mensen om mij gaven en misschien is dat nog wel het mooiste wat ik uit dit avontuur heb mee gekregen!!

Ik wil echt vanuit de grond van mijn hart IEDEREEN bedanken die op mij gestemd heeft.
Het heeft me aan het huilen gemaakt van blijdschap.

Voel me nu alleen wel schuldig naar iedereen omdat ik niet door ben….sorry……
Mijn hele vriendengroep en familie is er kapot van! Daarbij kwam ook nog eens onverwacht tijdens het ‘spui’ etentje zaterdag het bericht dat een oom van mij is overleden. Ik wens mijn lieve familie veel sterkte en liefde in deze dagen toe.
Je snapt wel dat er het hele weekend een mineur stemming was.

Ik wil de andere overgebleven talenten heel veel succes wensen, ze zijn allemaal stuk voor stuk lief en ik gun het ze allemaal!!
Ik ben ver gekomen, dat weet ik, maar dit is gewoon toch weer NET niet. Ik kan me niet eens meer de nummers 5 of 6 van vorige The Voices herinneren, laat staan de 13 t/m 16de.

Maar nu is het tijd om vooruit te kijken, wat nu? Ik wil niet terug naar de bank, dus heb een MANAGER nodig! Ik wil aan de bak!!
Ik deed mee om meer optredens te krijgen, het is tenslotte crisis! 😉 Maar nu heeft het alleen nog maar geld gekost en er staat nog niets!
Als iemand daar ideeën of adviezen over heeft….graag!!
Voor optredens ben ik te boeken. Ook nog steeds als actrice.
http://www.8ballbookings.nl/?p=artist&zoek=Claudia-de-Graaf

Bedankt voor jullie steun en geloof, ik hoop dat ik iedereen die mij graag hoort en ziet nog meer kan geven en dat het niet hier stopt.
Mijn followers op twitter lopen nog steeds op (zelfs een fan-account sinds vandaag :-)) en de ‘likes’ op facebook ook.

www.twitter.com/claudiadegraaf
www.facebook.com/claudiadegraafsinger

Hier kan je mijn uitvoering van ‘Behind these hazel eyes’ van afgelopen vrijdag downloaden, maar ook ‘Beautiful Goodbye’.
https://itunes.apple.com/nl/artist/claudia-de-graaf/id577379882

En hier kan je mijn twee liveshow optredens terug kijken.

Behind these hazel eyes
http://www.thevoiceofholland.com/video/claudia-de-graaf-behind-these-hazel-eyes/

Beautiful goodbye
http://www.thevoiceofholland.com/video/claudia-de-graaf-beautiful-goodbye/

…20 jaar verschil, zal dat het zijn…

Heel veel liefs en hopelijk tot gauw!
X Clau

 

0 NOG een liveshow!!

  • 11/19/12
  • claudiadegraaf
  • · Live · Team Nick en Simon · The Voice of Holland

Na dit ongelofelijke weekend met alle te gekke reacties die ik van iedereen heb gehad staat mijn hoofd vanaf morgen weer richting de vrijdag, want ik mag NOG een liveshow doen!!

Hoe te gek is dat!!

In mijn vorige bericht heb ik al laten blijken hoe geweldig ik alle reacties van iedereen vind. Zoveel mensen die hebben gestemd en die weer familie en vrienden er op aan hebben gestuurd om te stemmen, ik voel me echt vereerd en zoooooo dankbaar. Dankzij jullie mag ik dus nog een nummer zingen in de liveshows en ik hoop dat jullie het weer te gek vinden, ook al is het echt heel wat anders. Maar over een nummer als ‘Beautiful Goodbye’ kom je ook moeilijk heen.

Hier kan je mijn versie van ‘Beautiful Goodbye’ van de afgelopen liveshow downloaden! Ik geloof dat ik even op 71 heb gestaan, maar ik ben volgens mij alweer uit de top 100. Helpen jullie mij er weer in te komen??

https://itunes.apple.com/nl/artist/claudia-de-graaf/id577379882

Toen ik vrijdagavond laat thuis kwam hing er een heel groot spandoek over de ramen van mijn huis, echt, ik lag helemaal in een deuk! Daarbij hadden al mijn familie en vrienden die aanwezig waren in studio 22 een t-shirt aan met mijn gezicht erop. Geweldig!!

Zaterdagochtend stond ineens The Real Life op de stoep! Ik gooide meteen de deur weer dicht! Ik schrok me dood! Gelukkig was ik al wakker, maar erg flatteus zag ik er niet uit, maar goed, dat kunnen jullie volgens mij aanstaande woensdag zien in The Voice Real Life om 20.30. Ik hoor graag jullie reacties, hahahaha!

Vorige week waren ze al bij mij thuis geweest om te filmen voor de website, ze vonden het leuk om een item te maken over de kleding die ik altijd maak voor mijn optredens. Ik was ook met een jurk bezig voor de afgelopen liveshow, helaas paste die niet helemaal in de stijl van de avond dus heb met plezier een outfit van Chantal Bles gedragen. De jurk komt vast nog wel een keer van pas. Kijk hier naar het filmpje…

http://www.thevoiceofholland.com/video/de-stijl-van-claudia/

En hier mijn jurk…

Helaas stond de rest van het weekend en vandaag in het teken van mijn gezondheid. Ik was vorige week al ziek en dat kwam als een hamerslag zaterdagmiddag terug. Ik heb dus vooral in bed gelegen en ik ben zelfs vandaag naar de K.N.O.arts geweest om mijn stem te checken voor de zekerheid. Gelukkig is er niets ernstigs aan de hand en zijn mijn stembanden alleen wat opgezet. Dus vanaf morgen (dinsdag) staat alles weer in het teken van er volledig voor gaan…repetities, zanglessen, studio-opnamens…allemaal zo leuk om te doen!

Ik hoop dat jullie aankomende vrijdag weer allemaal kijken en natuurlijk weer voor mij stemmen, want ik wil nog lang niet klaar zijn met dit avontuur! Ik heb nog zulke leuke ideeën!! Wil je mijn optreden van afgelopen vrijdag terug zien? Klik dan op deze link…

http://www.thevoiceofholland.com/video/claudia-de-graaf-beautiful-goodbye/

Oh ja, en ik kwam ook nog bij RTL Boulevard, Shownieuws, Life en Cooking!!! Hoe kickuh is dat!!! Whoehoe!!!

 

1 Super bedankt iedereen!!

  • 11/17/12
  • claudiadegraaf
  • · Uncategorized

Ik heb geen woorden! Echt niet! Nooit in mijn hele leven heb ik geweten dat er zoveel mensen zijn die me dit gunnen, me steunen, lieve berichten sturen en ook nog eens stemmen omdat ze graag willen dat ik doorga of omdat ze weten dat ik graag door wil!
Echt ongelofelijk!!!
Uit alle hoeken, familie, vrienden, vrienden van vrienden, via via, het heden, uit het verleden, zoveel lieve reacties en stemmen gekregen en dat is eigenlijk een ontzettend mooi cadeau bij alles wat ik nu mee maak, waar je totaal niet bij stil staat.
Hierbij wil ik jullie dan ook allemaal bedanken en weet dat ik elke stem ontzettend waardeer!
En het leukste is dat ik aanstaande vrijdag dankzij jullie WEER mag, whoehoe!!

Mijn nummer “Beautiful Goodbye” is nu te downloaden in Itunes;
https://itunes.apple.com/nl/artist/claudia-de-graaf/id577379882

Is dat niet helemaal te gek!!?!

Ik kom gauw met mijn verhaal over de afgelopen dagen!! Kus!

← Older posts

© 2022 Claudia de Graaf - All Rights Reserved --- Photography: Saskia Bagchus / Willem

  • Twitter
  • Facebook
  • YouTube
  • RSS

Tutorials Luke McDonald & Powered by WordPress